Hookahs, de geschiedenis, hoe en waar worden ze gemaakt en wat zijn populaire waterpijpen?

Alles over Hookahs

De term Hookahs is misschien niet meteen bekend, maar hookahs worden in het Nederlands ook wel waterpijpen genoemd. Iets wat natuurlijk wel veel bekender is. Een waterpijp wordt gebruikt voor het roken van pijptabak, wat vaak gearomatiseerd is. Naast de benaming Hookah zijn er nog vele andere namen voor een waterpijp, zoals: nargileh, shisha of ghaliyan.

Geschiedenis
In het Midden-Oosten is het roken van pijptabak een heuse traditie.
Maar wat is precies de oorsprong van de waterpijp, hierover doen meerdere verhalen de ronden.
De eerste is dat er wordt gezegd dat de waterpijp afkomstig uit twee provinciën in het noord-westen van India, gelegen aan de grens met Pakistan, Rajesthan en Gujarant. Het zou dan bijna een milennium geleden zijn. De waterpijp werd toen gemaakt van een kokosnootschaal, die gebruikt werd als basis en de pijp was gemaakt van bamboo of simpel hout. Via het Perzische rijk is de waterpijp toen bekender geworden en zo naar Turkije en Egypte gegaan.
Het andere verhaal wat rond gaat, geeft ook aan dat de waterpijp afkomstig is uit India en dat het bedacht zou zijn door Hakim Abul Fateh Gilani, een Iraanse arts die werkte voor de Mongoolse keizer. Dit zou geweest zijn tussen 1542-1605. In die tijd had Europa er al voor gezorgd dat tabak populair was in India. Hierover uitte de arts zijn bezorgdheid. Hij bedacht toen een systeem wat ervoor zorgde dat de rook eerst door het water ging voordat het ingeademd werd, hierdoor zou de rook eerst gezuiverd worden.

Of er ooit meer duidelijk wordt over de geschiedenis van de waterpijp is nog maar de vraag.

Hoe worden ze gemaakt
Niet alleen het roken van waterpijp is een hele oude traditie, maar het maken ervan ook. Het maken van een waterpijp is een oude ambacht, welke ontstaan is in India en uitgegroeid is tot aan de Egyptenaren, die het nu als een ware kunst zien.
Naast de traditionele waterpijp, welke afkomstig is uit traditionele waterpijp landen, zoals Egypte of Turkije heb je ook te maken met moderne, massa productie van een waterpijp, voornamelijk uit China.
De traditionele waterpijp, hiervan wordt de vaas zelf geblazen. De tabakskoppen worden met de hand gedraaid op een pottenbakkersschijf en voorziet een kunstenaar de vaas en de waterpijp handmatig van mooie handschilderingen.
Enkele voorbeelden van traditionele waterpijpen zijn: Khalil Mamoon (Egypte, Farida (Egypte), El Nefes (Turkije), Aladin ( volgens Egyptisch recept, maar wel machinaal).
Daarnaast worden in Syrië en Libanon ook waterpijpen op traditionele wijze gemaakt. Alleen zijn die vaak buiten deze landen moeilijk te verkrijgen.

De Chinese massa productie biedt een slechte kwaliteit, de leidingen roesten, de vaas en de pijp gaan snel kapot en er zou een slechte rookervaring zijn. Het is alleen lastig om onderscheid te maken, want deze Chinese massa productie waterpijpen worden aangeboden als zijnde authentieke Egyptische waterpijpen. Mocht je toch een Chinese waterpijp willen, dan is de MYA Saray de beste keuze.

Het is dus belangrijk om het verschil te kennen tussen ene traditionele en een Chinese waterpijp. Omdat de traditionele hand gemaakt is, zullen daar dan eerder wat oneffenheden op te zien zijn, zoals bij de naden van het lassen. Egyptische waterpijpen hebben een traditionele rookkamer, terwijl de Chinese waterpijpen een universele rookkamer bevatten, waarin de slag en de uitblaaspoort met elkaar gedeeld worden. Dit zorgt voor een minder goede rookervaring. Daarnaast is de kwaliteit van het materiaal van de Chinese waterpijpen slechter. Ook het design is vaak moderner, heeft afkoppelbare segmenten. Nog een belangrijk verschil is dat traditionele waterpijpen vaak alleen in enkelslangs uitvoering worden uitgebracht, terwijl de Chinese waterpijp meerdere slangen kan hebben.

Werking
Je hebt een tabakskommetje, voor het rookwaar, een metalen schacht, glazen reservoir welke gevuld is met vloeistof, en een slang waardoor de rook wordt opgezogen. Het is van belang dat het glazen reservoir zo ver met vloeistof (vaak water) gevuld wordt dat de metalen schacht ook voor een klein deel onder water komt. In het tabakskommetje wordt het rookwaar gestopt, wat afgedekt wordt met aluminiumfolie. Het is wel belangrijk om daar enkele gaatjes in te prikken. Daar boven op wordt een brandend kooltje gelegd.
Als nu via de slang gezogen wordt, zal er in het vloeistof een onderzoek ontstaan, dit zorgt er voor dat door het vloeistof heen lucht aangezogen wordt.